تناسب انداممقاله اصلي: آمادگي جسمانيافراد مي توانند با افزايش سطح فعاليت بدني ، تناسب اندام را افزايش دهند. [17] افزايش اندازه عضلات در اثر تمرينات مقاومتي اساساً توسط رژيم غذايي و تستوسترون تعيين مي شود. [18] اين تنوع ژنتيكي در پيشرفت از آموزش يكي از اصلي ترين تفاوتهاي فيزيولوژيكي بين ورزشكاران نخبه و جمعيت بيشتر است.
مطالعات نشان داده است كه ورزش در ميانسالي منجر به توانايي بدني بهتر در اواخر زندگي مي شود. [21]
مهارت هاي حركتي و رشد اوليه نيز به فعاليت بدني و عملكرد بعد زندگي مربوط مي شود. كودكاني كه در اوايل مهارت هاي حركتي مهارت بيشتري دارند تمايل بيشتري به فعاليت بدني دارند و بنابراين تمايل دارند در ورزش عملكرد خوبي داشته باشند و از آمادگي جسماني بهتري برخوردار باشند. مهارت حركتي اوليه با فعاليت بدني و سطح آمادگي جسماني ارتباط مثبت دارد ، در حالي كه مهارت كمتري در مهارت هاي حركتي منجر به كم تحركي مي شود. [22]
يك متاآناليز در سال 2015 نشان داد كه تمرين با شدت زياد با شدت بالا VO2 فرد را بيش از تمرين استقامت با شدت پايين بهبود مي بخشد. [23]
سيستم قلبي عروقيمقاله اصلي: تناسب اندام قلبي عروقيتأثير مفيد ورزش بر روي سيستم قلبي عروقي كاملاً مستند است. بين عدم تحرك جسمي و مرگ و مير قلبي عروقي ارتباط مستقيمي وجود دارد و عدم تحرك جسمي يك عامل خطر مستقل براي پيشرفت بيماري عروق كرونر است. سطح پايين ورزش بدني خطر مرگ و مير ناشي از بيماري هاي قلبي عروقي را افزايش مي دهد. [24]